podsekretarz stanu
Encyklopedia PWN
w Polsce funkcjonariusz administracji państw. zastępujący ministra w realizacji części jego kompetencji (wiceminister) lub realizujący samodzielnie zadania w strukturze rządowej;
dyplomata brytyjski;
finansista amerykański;
polityk, prawnik;
1998–2007 w Polsce kolegialna instytucja powołana do sprawowania nadzoru nad działalnością banków, z siedzibą w Warszawie;
premier
pierwszy minister (Francja, Wielka Brytania), szef rządu, zwany także kanclerzem (Austria, Niemcy), prezydentem Rady Ministrów (1918–21 w Polsce) lub prezesem Rady Ministrów (w Polsce po II wojnie światowej).
[fr. premier ‘pierwszy’],